Όπως αναφέρουν οι Κωνσταντίνα Αβλάμη, Δρ. Δημήτρης Γκούσκος και ο Καθηγητής Μιχάλης ΜεΪμάρης στην εργασία τους «Μάθηση βασισμένη σε ψηφιακά παιχνίδια: η περίπτωση του έργου “ΕΠΙΝΟΗΣΗ”», τα ψηφιακά παιχνίδια προσφέρουν στο χώρο της εκπαίδευσης μια μαθητοκεντρική εμπειρία σε αντίθεση με τις παραδοσιακές δασκαλοκεντρικές προσεγγίσεις. Αυτό, βεβαίως, οφείλεται στην εύκολη προσομοίωση καταστάσεων του πραγματικού κόσμου και της καθημερινής ζωής, αλλά και στη ξεχωριστή δυνατότητά τους να κερδίζουν και να διατηρούν το ενδιαφέρον των μαθητών μέσα από τους μηχανισμούς πλούσιας αλληλεπίδρασης, καθώς και του ποικίλου οπτικοακουστικού υλικού που διαθέτουν. Όλα τα παραπάνω βοηθούν στην εκπαιδευτική διαδικασία εφόσον υπάρχει σωστή ενημέρωση των εκπαιδευτικών για τον τρόπο λειτουργίας ενός ψηφιακού παιχνιδιού και δεν παραμελούνται οι μαθησιακοί στόχοι για χάρη της διασκεδαστικής πλευράς του παιχνιδιού.
Επιπλέον, στην ίδια εργασία επισημαίνεται το παράδειγμα του έργου «ΕΠΙΝΟΗΣΗ». Αποτελεί έργο Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού και Παραγωγή Εκπαιδευτικού Υλικού για Ήπια Νοητική Καθυστέρηση του Επιχειρησιακού Προγράμματος Εκπαίδευσης και Αρχικής Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΕΠΕΑΕΚ ΙΙ) υλοποιήθηκε κατά την περίοδο Νοεμβρίου 2007–Νοεμβρίου 2008 από το Εργαστήριο Νέων Τεχνολογιών στην Επικοινωνία, την Εκπαίδευση και τα ΜΜΕ του Τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πρόκειται για ένα πανελλαδικής κλίμακας πρόγραμμα εξειδίκευσης εκπαιδευτικών και ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού και ένα έργο έρευνας και ανάπτυξης ψηφιακού εκπαιδευτικού υλικού για την υποστήριξη μαθητών με ήπια νοητική καθυστέρηση.
(Για περισσότερες πληροφορίες: http://www2.media.uoa.gr/epinoisi/docs/papers/OMEP2009.pdf)
Σύμφωνα με τους (Toki and Pange, 2010), η μάθηση με υπολογιστές μπορεί να βοηθήσει στην εκπαιδευτική διαδικασία χρησιμοποιώντας κλασσικές αλλά και πιο σύγχρονες δραστηριότητες προσαρμοσμένες στα τεχνολογικά δεδομένα, λαμβάνοντας πάντοτε υπόψη τις συγκεκριμένες ανάγκες των παιδιών για μάθηση, τις προτιμήσεις τους, την ηλικία, την έλλειψη εμπειρίας όσον αφορά τη χρήση των νέων τεχνολογιών, τα κίνητρα που προσφέρουν αυτές οι τεχνολογίες, αλλά και τα διάφορα παιχνίδια, καθώς και τη μοναδικότητα του κάθε παιδιού στις ικανότητες ανάγνωσης και γραφής. Συγκεκριμένα, η ερευνά τους επικεντρώνεται στην συνειδητοποίηση των εκπαιδευτικών χαρακτηριστικών του διαδικτύου. Ο κύριος στόχος είναι να προσδιοριστεί η επιρροή που ασκείται στα παιδιά από τις δραστηριότητες στον υπολογιστή, ώστε να επιτυγχάνονται οι αρθρωτικοί στόχοι και γενικότερα η διαδικασία της μάθησης στα πλαίσια της θεραπείας του λόγου και της φωνής.
Η παρατήρηση των παιδιών και η συζήτηση με αυτά αποκάλυψε την προτίμηση και των ενθουσιασμό τους για τις ηλεκτρονικές δραστηριότητες μάθησης. Ειδικότερα, 11 στα 12 παιδιά (91,6%) ήταν θετικά και μόνο το 7,4% ένιωθε ανάμεικτα συναισθήματα για την συγκεκριμένο τρόπο μάθησης.
(Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείται το site: http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1877042810007184 )
